Çocuğumun Özgüveninin Gelişimine Nasıl Katkıda Bulunabilirim?

19.01.2022

Ebeveynlik yolculuğu, öncelikle bebeğin sağlığı hemen ardından da mutluluğunun peşinde koşup çabalamayla başlar. İlerleyen senelerde ise başarılı olması, kendi ayaklarının üzerinde durabilmesi, sağlıklı ve derin sosyal ilişkiler kurabilmesi, vicdanlı bireyler olması şeklinde listeye yeni özellikler eklenerek gelişir.

Gelişimsel akış esnasında çocuk ile bakım veren( anne ya da farklı birisi) ilişkisi güvenli, tutarlı, öngörülebilir olduğunda iradi kontrolün, öz regülasyon becerilerinin geliştiğini görürüz. Eğer çocuk böyle bir ilişkiye sahipse olumlu duygular olumsuz duygulara baskın gelir, merhamet filizlenir ve akranlarla giderek artan kaliteli iletişime sahip olur.

Çocukluk döneminde bakım verenleri tarafından bilinçli bir şekilde olumsuz durumlardan  uzak tutulan,  hayal kırıklığı, kıskançlık, rekabet, mutsuzluk gibi nahoş duyguları yaşamasından sakınılan çocuklar zaman içinde kendileri de bu gibi durumların içinde kalamama, tahammül edememe ve kaçma davranışları geliştirir ve zamanla güzel olaylardan keyif almakta da zorlanan bireyler haline gelebilir. Olumsuz duygular, olumlu duygular kadar ruhsal yapının en önemli öğelerindendir. Çocuğun ego gelişimi, baş etme becerilerinin çeşitlenmesi, yaratıcılık ve özgünlüğü ; olumsuz duygularla kalabilmesi, sabredebilmesi ile yakından ilintilidir.

Erken dönemden itibaren, ebeveynleriyle tutarlı, güvenli bir zeminde ilerleyen bir ilişkinin içinde şefkatle sarılıp sarmalanan, duyulan, keyifle vakit geçirilmeye değer görülen, saygı duyulan çocuklar dünyanın güvenli ve yaşamaya değer bir yer olduğu anlayışını kazanırlar. Büyüdükçe kendilerine verilen şefkati, saygıyı, sevgiyi, anlayışı karşısındaki insanlara da verebilme kapasitesine sahip olurlar.

Özgüven; zamanla başarı ve başarısızlık, kırılma ve onarma, umut etmek, heveslenmek ve hayal kırıklığıyla gelişen bir olgunlaşma halidir. Hayal kırıklıkları ve başarısızlığın üstesinden gelebilme özgüvenin temel taşıdır. Özgüven, çocuğun kendi içsel kaynaklarının farkındalığıyla başlar.  

Çocuğunuzun başarısızlık toleransını arttırıp,  başaramadığında pes etmemeyi öğrenebilmesi için sonuca değil o sonuca götüren süreçle ilgili olmaya gayret etmek önemlidir. Yaşam içinde elinden gelenin en iyisini yapmanın öneminin vurgulandığı, çaba ve emek sarf etmenin kıymetinin ödüllendirildiği bir ortam sunulan çocuk,  performans kaygısı yaşamayacak, iç motivasyonu gelişecek ve özgüvenli bir birey haline gelecektir.

Zorlandığı bir dersin sınavına çalışan, emek veren, okuyan, anladıklarını not eden, öğrendiklerine merakla ve hevesle zihninde yer açan, kazanılan bilgileri ebeveyniyle paylaşan bir öğrencinin sınav notunu değil,  gösterdiği çabayı, süreci onurlandırmak gerekir. Çocuklar ancak bu koşullar altında başarmanın tadını almış,  iç motivasyonuyla hedef belirleyebilen bireyler haline gelebilirler.

Başarının tadını alan öğrenci kendine inanır ve inanan öğrenci zorluklarla baş etmenin yolunu kimseye ihtiyacı olmaksızın bulur.

 

 

ide okulları Psikolojik Danışmanlık ve Rehberlik Bölümü